فهرست مندرجات:
فصل اول:مقدمه10
بیان مساله11
اهداف وفرضیات12
فصل دوم:بازنگری منابع واطلاعات موجود 14
بیماری پارکینسون15
اتیولوژی15
پاتولوژی16
پاتوژنز17
درمان19
هلیکو باکتر پیلوری21
مروری بر دیگر مقالات23
. فصل سوم:مواد وروشها24
نوع مظالعه25
تعداد نمونه،روش نمونه گیری ومعیارهای انتخاب نمونه26
معیار های پذیرش و عدم پذیرش27
نوع پژوهش و روش انجام کار28
فصل چهارم :یافته ها29
فصل پنجم:بحث و نتیجه گیری39
منابع45
ضمایم53
فهرست جداول ونمودارها و پیوست ها:
الف-نمودارها
نمودار شماره 1)ارتباط عفونت هلیکوباکتر پیلوری (IgG Ab) با بیماری پارکینسون30
نمودار شماره 2)ارتباط استرس با بیماری پارکینسون...........................31
نمودار شماره 3)ارتباط زخم پپتیک با بیماری پارکینسون.........................32
نمودار شماره4)ارتباط سیگار با بیماری پارکینسون.............................33
نمودار شماره5)ارتباط دیابت با بیماری پارکینسون.................................34
نمودار شماره6)ارتباط الکل با بیماری پارکینسون..................................35
نمودار شماره7)ارتباط هیپرلیپیدمی با بیماری پارکینسون..........................36
نمودار شماره8)ارتباط هیپرتانسیون با بیماری پارکینسون.........................37
ب - پیوست ها:
فرم اطلاعاتی طرح..........................................................49
چکیده
مقدمه : پارکینسون بیماریی است که باعث ایجاد اختلالات حرکتی میگردد. علت این بیماری کاهش دو پامین و به هم خوردن تعادل بین دو نور و ترانسیمتر (دوپامین و استیل کولین) در سیستم دو پامینرژ یک نیگر و استر یاتال میباشد. در مطالعات اخیر دیده شده که با درمان عفونت هیلکوباکتر پیلوری جذب لوودو پا بیشتر شده و نتیجه درمان بهتر شده است.
مواد و روشها : این مطالعه که به روش Case-Control انجام شدازمیان بیماران مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب 56 نفرانتخاب شدند.افراد به دو گروه 28 نفری به عنوان گروه مورد (مبتلا به پارکینسون) و شاهد (غیر مبتلا به پارکینسون) تقسیم شدند و تست آنتی بادی IgGهلیکوباکترپیلوری در هر دو گروه انجام شد.
یافتهها : میانگین سن افراد پارکینسون 60 سال و غیر پارکینسونی 57 سال بود. در افراد مبتلا 18 نفر (3/64%) آنتی بادی مثبت و 10 نفر (%7/35) آنتی بادی منفی داشتند. در افراد غیر مبتلا 15 نفر (%6/53) آنتی بادی مثبت و 13 نفر (4/49%) آنتی بادی منفی داشتند.
نتیجه : در این مطالعه ارتباطی بین وجود عفونت قبلی هلیکو باکتر پیلوری در بیماران پارکینسونی و افراد غیر پارکینسونی یافت نشد.p>/05))اما درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بیماران پیشنهاد میگردد.
واژگان کلیدی:پارکینسون ،هلیکوباکترپیلوری،آنتی بادی
فصل اول
مقدمه
بیان مسأله:
بیماری پارکینسون یکی از بیماریهایی است که باعث ایجاد اختلالات حرکتی میگردد. این بیماری
در تمامی نژادها و با شیوع 2-1نفر در هر هزار نفر رخ میدهد. شیوع آن با افزایش سن افزوده
میشود. مشخصات این بیماری عبارتند از لرزه، هیپوکینزی، رژیدتیه، اختلال در راه رفتن و قامت.
تاکنون اتیولوژیهای مختلفی برای این بیماری مطرح شده است که شایعترین آن نوع ایدیو پاتیک
میباشد. از علل دیگر آن میتوان به انسفالیت لتارژیک پارکینسونیسم ناشی از داروها و سموم و
پارکیسنونیسم همراه با سایر بیماریهای نرولوژیک را نام برد. در مطالعات اخیر بحثهایی در مورد
همراهی عفونت هلیکوباکترپیلوری با بیماری پارکینسون مطرح شده است. این باکتری نوعی باسیل
منحنی شکل گرم منفی میباشد که متحرک است و نقش اصلی را در زخم پپتیک و سرطان معده دارد.
این عفونت شایعترین بیماری باکتریال در سراسر جهان است و شیوع آن در نقاط مختلف جهان بسته
به سطح بهداشت جامعه بستگی دارد. در کشورهای در حال توسعه 80% از جمعیت تا 20 سالگی
آلوده میشوند که این میزان در آمریکا 30% میباشد و میزان آلودگی به هلیکوباکترپیلوری در کشور
کره جنوبی 56% گزارش شده است. این باکتری به مخاط معده و روده آسیب وارد میکند و باعث
ایجاد زخم میشود. در مطالعات انجام شده اخیر نوعی همراهی عفونت هلیکوباکترپیلوری با بیماری
پارکینسون مشاهده شده و دیده شده که با درمان این نوع عفونت در این بیماران جذب لوودوپا بهتر
صورت گرفته و نتایج درمان بهتری حاصل شده است.
همچنین یکی از درمانهای اصلی که برای بیماران پارکینسون وجود دارد لوودوپا میباشد که در
بیمارن دارای زخم پپتیک باید با احتیاط مصرف شود. با توجه به این موضوع که کشور ما از جمله
جوامعی است که عفونت هلیکوباکترپیلوری دارای شیوع بالایی میباشد و همچنین اکثر افراد مبتلایان
به پارکینسون دارای سن بالا هستند و شیوع پارکینسون در آنها بالاتر میباشد این طرح با هدف
برررسی ارتباط قبلی عفونت هلیکوباکترپیلوری با بیماری پارکینسون در بیمارستان بعثت در سال
87-1386 صورت پذیرفت.
اهداف پژوهش
هدف کلی طرح
ارتباط عفونت قبلی هلیکوباکترپیلوری با بیماری پارکینسون در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان
بعثت در سال 87-1386
هدف اختصاصی طرح:
بررسی فراوانی عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران پارکینسونی
اهداف فرعی طرح:
1- بررسی ارتباط بیماری پارکینسون با جنس بیمار
2- بررسی ارتباط استرس کاری با بیماری پارکینسون
3- بررسی ارتباط الکل و سیگار با بیماری پارکینسون
4- بررسی ارتباط دیابت، هیپرتانسیون، هیپرلپیپدمی با بیماری پارکینسون
سؤالات پژوهش
1- آیا بین عفونت قبلی هلیکوباکترپیلوری با بیمارن پارکینسونی ارتباطی وجود دارد؟
2- فراوانی مصرف الکل و سیگار در بیمارن پارکینسونی چقدر است؟
3- فراونی استرس در بیماران پارکینسونی چقدر است؟
4- -فراوانی بیماری پارکینسون بسته به جنس بیمار چقدر است؟
5- فراوانی دیابت، هیپرلیپیدمی و هیپرتانسیون در بیماران پارکینسونی چقدر است؟
فرضیات:
هیچ رابطهای بین وجود عفونت هلیکوباکترپیلوری و بیماران پارکینسونی وجود ندارد.
بین وجود عفونت هلیکوباکترپیلوری و بیماری پارکینسون رابطه مستقیم وجود دارد.
فصل دوم
بازنگری منابع واطلاعات موجود
بیماری پارکینسون
اتیولوژی:
الف) ایدویوپاتیک: شایعترین نوع پارکینسونیسم علت مشخصی ندارد. این نوع ایدیوپاتیک بیماری
پارکینسون یا فلج آژیتان نامیده میشود.
ب)انسفالیت لتارژیک: در نیمه نخست قرن بیستم پارکینسونیسم اغلب به دنبال انسفالیت ون اکونومو
ایجاد میگشت. از آنجایی که این عفونت دیگر مشاهده نمیشود موارد پارکینسونیسم به دنبال انسفالیت
به صورت فزایندهای نادرگشته است.
پ) پارکینسونیسم دارویی یا ناشی از سموم:
1) داروها: بسیاری از داروها مانند فنوتیازینها، بوتیروفنونها، متوکلوپرامید، رزرپین و
تترابنازین ممکن است سبب سندرم پارکینسونیسمی برگشت پذیر شوند.
2) مواد سمی: سمومی مانند غبار منگنز یادی سولفید کربن ممکن است سبب پارکینسونیسم
شوند. پارکینسونیسم از عوارض مسمومیت شدید با مونواکسید کربن یا استنشاق غبار ناشی از
جوشکاری است. بررسیهای آزمایشگاهی نشان داده که قرار گرفتن در معرض حشرهکشها نیز سبب
بروز پارکینسونیسم میشود.
3)MPTP (1-متیل -4فنیل- او 2و 5و 6 تتراهیدروپیریدین) نوعی پارکینسونیسم دارویی در
بیمارنی که ترکیبی مشابه مپریدین به نام MPTP ساخته و مصرف نمودهاند گزارش شده است. این
ماده به ترکیبی سمی متابولیزه میشود که منحصراً نورونهای حاوی دوپامین ماده سیاه و نورونهای
آدرنرژیک لوکوس سرلئوس را تخریب ساخته، سبب پارکینسونیسم شدید در انسانها میشود. ایجاد
تغییرات نوروشیمیایی، پاتولوژیک و مشخصههای بالینی بیماری پارکینسون توسط این ماده امکان
ایجاد بیماری ایدیوژپاتیک توسط نوعی سم محیطی را مطرح ساخته است. پارکینسونیسم ناشی MPTP
ممکن است نمونهای را فراهم سازد که در تولید دارهای جدید جهت درمان این بیماری مورد استفاده
قرار گیرد.
ت)پارکنسیونیسم به همراه دیگر اختلالات نورولوژیک
ث) پارکینسونیسم ارثی: پارکینسونیسم به ندرت ارثی است. بیماری در برخی موارد با توارث
اتوزومال غالب ناشی از موتاسیون در ژن a- سینولکئین(21q4) است. موتاسیون در ژن
پارکین(6q25.2q27) عامل عمده پارکینسون ارثی با شروع زودرس و توارث اتوزومال مغلوب و
نیز بیماری پارکینسون تک گیر با شروع در جوانی است انواع مختلفی از جابهجایی اکزونها و
موتاسیونهای نقطهای در این بیماران یافت شده است.
پاتولوژی:
در پارکینسونیسم ایدیوپاتیک بررسی پاتولوژیک نشان دهنده از بین رفتن سلولهای پیگمانته در ماده
سیاه و دیگر مراکز ساقه مغز، از بین رفتن سلولهای گلوبوس پالیدوس و پوتامن و وجود گرانولهای
انکلوزیونی داخل نورونی ائوزینوفیلی (اجسام لوی) حاوی پروتئین
a- سینوکلئین در هستههای قاعدهای، ساقه مغز و نخاع و گانگلیونهای سمپاتیک است. این اجسام
انکلوزیونی در موارد پارکینسونیسم به دنبال انسفالیت مشاهده نمیشوند. در مقابل دژنراسیون
غیراختصاصی نورو فیبریلر در برخی ساختمانهای دیانسفال و نیز تغییرات ماده سیاه مشاهده
میشود.
پاتوژنز:
دوپامین و استیل کولین در کورپوس استریاتوم موجود بوده به عنوان واسطههای شیمیایی عمل
میکنند. چنین به نظر می رسد که در پارکینسونیسم ایدیوپاتیک به علت کاهش دوپامین در سیستم ترشح
کننده دوپامین نیگرواستریاتال تعادل طبیعی بین این دو واسطه شیمیایی که دارای اعمال متضاد هستند
مختل میشود. واسطههای شیمیایی دیگر مانند نوراپی نفرین نیز در مغز مبتلایان به پارکینسونیسم
کاهش می یابند اما اهمیت بالینی این کاهش مشخص نیست. به هم خوردن تعادل مهاری و تحریکی در
درون هستههای قاعدهای و ارتباط مستقیم و غیرمستقیم آن عامل بروز اختلالات حرکتی مبتلایان به
پارکینسونیسم دانسته شده است.
الف) لرزه: لرزه پارکینسونیسم با فرکانس 4 تا 6 هرتز مشخصاً در حالت استراحت بارزتر است.
لرزه در نتیجه فشارهای عاطفی تشدید شده و اغلب در حین فعالیت اداری کاهش می یابد. لرزه معمولاً
از دست یا پا شروع می شود و به شکل اکستانسیون- فلکسیون منظم انگشتان یا دست یا پا و با
پروناسیون- سوپیناسیون منظم ساعد بروز مینماید. لرزه در بسیاری موارد صورت رادر ناحیه دهان
گرفتار می سازد. لرزه در نهایت هرچهار اندام رادرگیر خواهد ساخت اما محدود ماندن لرزه در یک
یا دو اندام یک سمت بدن برای ماهها تا سالها پیش از منتشر شدن شایع است. در برخی بیماران لرزه
هیچگاه علامت بارزی نخواهد داشت.
ب) رژیدیته: رژیدیته یا افزایش تون- یعنی افزایش مقاومت در مقابل حرکات غیرفعال- از
مشخصات بالینی پارکینسونیسم است. اختلال تون عامل وضعیت خمیده بسیاری از مبتلایان به
پارکینسونیسم میباشد. مقاومت مشخصاً در تمام طول حرکت در یک مفصل خاص ثابت باقی می ماند
و عضلات آگونیست و آنتاگونیست به یک میزان درگیر میشوند که این امر برخلاف اسپاسیته است
که در آن افزایش تون در شروع حرکات حداکثر بوده (پدیده چاقوی ضامندار) در برخی عضلات
بیش از عضلات دیگر میباشد. رژیدیته ناشی از پاکینسونیسم در برخی موارد به سبب انقطاعهایی
چرخ دهنده مانند در حرکات غیر فعال با عنوان رژید یته چرخ دهندهای توصیف می شود که علت آن
تا حدودی ناشی از وجود لرزه است.
پ) هیپوکینزی: ناتوان کننده ترین تظاهر بیماری هیپوکینزی است (که گاه برادی کینزی یا آکینزی
نیز خوانده میشود.) است که در آن حرکات ارادی آهسته شده، حرکات خودکار مانند نوسان دستها
هنگام راه رفتن کاهش می یابد. صورت بیمار نسبتاً بدون حرکت است (صورت ماسک مانند)،
شیارهای پلک گشاد شده و پلک زدن کاهش مییابد و حالت صورت ثابت باقی میماند، لبخند به آرامی
ایجاد می شود و به آرامی از بین می رود. بلندی صدا کاهش می یابد (هیپوفونی) و تنظیم آن دچار
اختلال می شود. حرکات ظریف یا حرکات متناوب سریع مختل میشوند اما قدرت در صورتی که
بیمار وقت کافی داده شود کاهش نیافته است، دست خط ریز، لرزان و ناخوانا می شود.
ت) راه رفتن و قامت غیرطبیعی: بلند شدن از تخت یا مبل مختل می شود و بیمار هنگام ایستادن
قامتی خمیده دارد. شروع راه رفتن مشکل است به طوری که بیمار در حال درجا راه رفتن و پیش از
امکان حرکت به جلو بیشتر و بیشتر به جلو خم می شود. راه رفتن با قدمهای کوچک و با کشیدن پاها
صورت می گیرد و نوسان طبیعی دستها به هنگام راه رفتن وجود ندارد. دور زدن نامتعادل است و
ایستادن نیز ممکن است مشکل باشد. در موارد پیشرفته بیمار جهت جلوگیری از افتادن مرتباً به
سرعت راه رفتن خود می افزاید زیرا در نتیجه قامت غیر طبیعی مرکز ثقل تغییر یافته است.
ث) دیگر تظاهرات بالینی: بلفار و کلونوس خفیف (لرزش پلکهای بسته) شایع است و در مواردی
بلفار و اسپاسم (بسته شدن غیرارادی پلکها) مشاهده می شود. آب دهان بیمار احتمالاً به علت اختلال
بلع ممکن است سرازیر شود. مشخصاً تغییری در رفلکسهای وتری مشاهده نمی شود و پاسخ کف
پایی فلکسور است. زدن ضربات متوالی به ریشه بینی (دو ضربه در ثانیه) سبب پلک زدن مداوم
بیمار می شود (نشانه میرسون). حال آنکه در افراد طبیعی پلک زدن پس از چند ضربه متوقف
می شود. اختلال شناختی ممکن است رخ دهد اما معمولاً خفیف و دیررس میباشد. افسردگی و
توهمات بینایی شایع است.
درمان: پارکینسونیسم در مراحل اولیه به درمان دارویی نیازی ندارد اما ماهیت بیماری و نیز
در دسترس بودن درمان طبی در صورت تشدید علائم باید برای بیمار توضیح داده شود و بیمار باید
تشویق به ارائه فعالیت شود. درمان در صورت لزوم جهت برقرار ساختن تعادل دوپامین- استیل
کولین در استریاتوم توسط مهار اثرات استیل کولین با داروهای آنتی کولنیرژیک یا تقویت اثرات
دوپامین صورت می گیرد.
الف)دارهای آنتی کولینرژیک: داروهای آنتی کولینرژیک موسکارینی در درمان لرزه و
رژیدیته موثرتر از هیپوکینزی هستند اما به طور کلی تأثیر کمتر از داروهای تقویت کننده دوپامین
دارند. از میان شایعترین داروهای مصرفیتری هگزی فنیدیل و بنزوتروپین را میتوان نام برد.
ب) آمانتادین: از آمانتادین جهت درمان پارکینسونیسم خفیف به تنهایی یا به همراه یک داروی آنتی
کولینرژیک می توان استفاده کرد. این دارو باعث بهبود تمام تظاهرات پارکینسونیسم می شود.
پ) لودودوپا: لودوپا در بدن به دوپامین تبدیل میشود. تمامی علایم پارکینسون را بهبود می بخشد
و برخلاف داروهای آنتی کولینرژیک به خصوص در درمان هیپوکینزی مؤثر است.مصرف لوودوپا
در مبتلایان به گلوکوم زاویه بسته ویا بیماریهای سایکوتیک ممنوع است. همچنین مصرف آن در
مبتلایان به زخم پپتیک و یا ملانوم بدخیم باید با احتیاط صورت گیرد.
ت) آگونیستهای دوپامین: آگونیستهای قدیمی دوپامین از مشتقات ارگوت هستند. برموکریپتین
گیرندههای D2 دوپامین را تحریک می سازد اثرات این دارو در بهبود علایم پارکینسون احتمالاً اندکی
کمتر از لوودوپا میباشد اما به میزان کمتری باعث دیس کینزی می شود.
ج) سلجلین: مهارکننده مونوآمین اکسید از نوع B است و به همین جهت تخریب دوپامین را مهار می
سازد.
چ) جراحی: درمان جراحی پارکینسونیسم به وسیله
تالا موتومی یا پالیدوتومی در بیمارانی که به درمانهای دارویی پاسخ نمی دهند یا دچار عوارض
غیرقابل تحمل دارویی شدهاند اغلب مفید است. درمان جراحی در مواردی در بیماران نسبتاً جوان که
عمدتا ً دچار لرزه و رژیدیته یک طرفه هستند و به درمانهای دارویی پاسخ ندادهاند مفید است.
ح) تحریک عمقی مغز: تحریک الکتریکی تالاموس با فرکانس بالا در بهبود لرزه پارکینسون مفید
است، این روش در درمان تمایم عوارض پارکینسونیسم مفید است.
هلیکوباکترپیلوری:
هلیکوباکترپیلوری ارگانیسم مارپیچی S شکل و یا به صورت باسیلهای منحنی شکل گرم منفی
به عرض mm1-3/0 و طول mm5/7- 5/1 میباشد. این باکتری به علت دارا بودن فلاژلهای
غلافدار منفرد و یا چند تایی و تک قطبی، دو قطبی متحرک می باشند. هلیکوباکترها در 25 درجه
سانتیگراد نمی توانند رشد کنند. هلیکوباکترها دو دستهاند: آنهایی که در مخاط معده انسان و حیوان
کلنی ایجاد می کنند و دسته دوم آنهایی هستند که در روده ایجاد کلنی می کنند. گونه معدی اوره آز
فراوان تولید می کند. هلیکوباکتر نقش اصلی را در بیماریزایی زخم پپتیک و سرطان معده ایفا می
کند. این عفونت شایعترین بیماری باکتریال معدهای رودهای در سراسر جهان است. این عفونت در
95% از بیماران مبتلا به زخم دوازدهه و در 80-70% از بیماران مبتلا به زخم معده زیادی به
سطح بهداشت جامعه بستگی دارد. در کشورهای در حال توسعه 80% از جمعیت تا 20 سالگی آلوده
میشوند که این میزان در آمریکا 30% میباشد و در کشور کره جنوبی میزان آلودگی به
هلیکوباکترپیلوری 56% گزارش شده است. عفونت هلیکوباکترپیلوری باعث آسیب مشخصی در
فیزیولوژی معده میشود سوشهای متحرک و اوره آز مثبت هلیکوباکتر پیلوری با مکانیسمهای متعددی
شامل مهار موقتی ترشح اسید از سلولهای پریتال (که احتمالاً با ترشح تتراد کانوئیک اسید صورت
میگیرد.) قادر به ایجاد کلونی در معده هستند که به دنبال آن گاستریت ایجاد می شود. سوشهای
هلیکوباکترپیلوری که تولیدکننده سم VAC A و CagA می باشند گاستریتهای مزمن و شدید و گاستریت
آتروفیک ایجاد میکند. اخیراً در مطالعات صورت گرفته دیده شده است که با درمان و ریشهکنی
هلیکوباکترپیلوری روند درمان بیماران پارکینسونی به میزان قابل توجهی بهتر شده است که علت آن
را جذب بهتر L-DoPA می دانند. باتوجه به این موضوع و این که کشور ما از جمله جوامعی می
باشد که شیوع هلیکوباکترپیلوری در آن نسبتاً بالا می باشد این طرح با هدف بررسی ارتباط قبلی
عفونت هلیکوباکترپیلوری با بیماری پارکینسون در افراد مراجعه کننده به بیمارستان بعثت در سال
87-1386 صورت گرفت.
REFERENCES:
1)checowa H , power k , et al:Parkinson disease risk associated with cigarette smoking.2007.22:345-347
2)Schwarzchild, Cull ML, et al:temporal relationship between cigarette and risk of Parkinson disease.neurology,march6,2007,68(10)764-768
3)Frijerio R, Elba A ,et al:education and occupation preceding Parkinson disease.Apopulation based case control stody.neurology ,nov 2005 65(10)1575-1583
4)Dick GD , palma A,et al:environmental risk factor for Parkinson disease.oct 2007,64(10):666-672
5)Won yong lee,Won tae lee,et al:Helicobacter pylori infection and motor fluctuations in patients with parkinsons disease.seul korea,nov2008,1696-1700
6)Dominci , Bellentani , et al:familial clustering of helicobacter pylori infection:population based study,BMJ,320-321
7)Handers , Antikainin R , et al:total cholesterol and hypertention the of Parkinson disease.neurology may 2008:70(21)1972-1979
8)Steoel AJ :ETHIOLOGY OF PARKINSON DISEASE.CANJ NEURAL SCI 1999/26(SUPPL2):55-5113
9)Delleu , Rocca WA,et al:SMOKING AND PARKINSON DISEASE IN TWINS 2005 ,44:599-605
10)Pierantozi M , Pirtroiusti A,et al:redused L-DOPA absorption and increased clinical fluctuation in helicobacter pylori-infected Parkinson disease.neural sci2001,22:89-91
11)Ariab H , et al:Inflamation and infection in Parkinson disease.Histol histopathol.2006,21:673-678
12)Zorzon M , Capus L , et al:familial and environmental risk factor in Parkinson disease:A case-control stody in north east Italy.acta neural scand.2002,105:77-82
13)Becker DC , Robert gp , et al:diabetes in patients with idiopathic Parkinson disease.sep1,2008,1808-1812
14)JDriver ja, Smith A , et al:prospective cohort study of type 2 diabetes and risk of Parkinson disease.diabet care,octobr2008,31(10)2003-2005
15)Peter jener, warren , et al:oxidative stress and the pathogenesis of Parkinson disease.american academy of neurology,1966,47:161-171
16)Daniel E, Cheril H , et al:increaseddopamin receptor binding in duodenal mucosa of duodenal ulcer pathient.april2005.10:543-547
17)BEnedity , bower J , et al:smoking,alcohol,and coffee consumption preceding Parkinson ,s disease.neurology2000;55:1350-1358
18)Wersinger C , sidhu A :An inflammatory pathomechanism for Parkinson disease.curr med chem2006,13:591-602.
19)Parkinson stody group.evaluation of diskinesia in a pilot randomized,placebo-controlled trail of remacemid in advance Parkinson disase.arch neural 2001,58:1660-1668.
20)LIU , BGAO HM , ONG OF PARKINSON DISEASE.CAN AND EXPOSURE TO INFECTIOUS AGANT AND PESTICIDE AND THE OCCURRENCE F BRAIN INJURY:ROLE OF NEUROINFLAMATION.2003,111:1065-1073
21)DOBBS RJ :ROLE OF CHRONIC INFECTION AND INFLAMATION IN THE GASTROINTESTINAL TRACT IN THE ETHIOLOGY OF IDIOPATHIC PARKINSONISM.PART1,ERADICATON OF HELICOBACTER IN PARKINSON DISEASE.HELICOBACT2005:10:267-275