مقاله بررسی فراوانی نشانگر Cox2 در نئوپلاسمهای خوشخیم و بدخیم تی

مقاله بررسی فراوانی نشانگر Cox2 در نئوپلاسمهای خوشخیم و بدخیم تیروئید تحت فایل ورد (word) دارای 7 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی فراوانی نشانگر Cox2 در نئوپلاسمهای خوشخیم و بدخیم تیروئید تحت فایل ورد (word) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی فراوانی نشانگر Cox2 در نئوپلاسمهای خوشخیم و بدخیم تیروئید تحت فایل ورد (word) ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی فراوانی نشانگر Cox2 در نئوپلاسمهای خوشخیم و بدخیم تیروئید تحت فایل ورد (word) :
مقدمه طبیعی بدن بیان میشود و پروستاگلاندینی را میسازد که
برای هموستاز طبیعی و فیزیولوژیک لازم است. در مقابل،
آنزیم سیلکواکسیژناز (Cox2) در تبدیل اسید ژن آنزیم Cox2 روی کروموزوم 1q قرار گرفته است و یک
آراشیدونیک به پروستاگلاندین H2 مؤثر است. دو ایزوفورم پروتئین 07 کیلودالتونی را کد میکند.2 Cox2 توسط
از آنزیم Cox وجود دارد: Cox1 و Cox2، که وظیفهی کاملاً سیتوکینها، فاکتورهای رشد و پروموتورهای تومور القا
متفاوتی دارند.1 میشود.3 افزایش بیان Cox2 در انواع مختلفی از سرطانها
ژن Cox1 روی کروموزوم 9q قرار گرفته، یک پروتئین دیده شده است از جمله سرطان کولورکتال، معده، ریه،
66 کیلودالتونی را کد میکند. این ژن روی بیشتر بافتهای پروستات، پستان و تیروئید.8-4 افزایش بروز Cox2 میتواند
iLSAB
64 مجلهی غدد درونریز و متابولیسم ایران دورهی دهم, شمارهی 1، اردیبهشت 7831
از طریق افزایش ژن آنتیآپتوتیک BCL2 باعث مهار آپوپتوز
شود.9 از طرفی در بعضی مطالعهها نشان داده شده است که
سطح Cox2 میتواند ارتباط مستقیم با آنژیوژنز داشته
باشد.01 در میان بدخیمیهای غدد درونریز سرطانهای تیروئید
از جایگاه ویژهای برخوردار میباشد. از آنجا که شیوع سرطانهای تیروئید در مناطقی از دنیا رو به افزایش است تمایل زیادی به مطالعه در زمینه ی این سرطان و کشف ژنها و رفتارهای بیولوژیک این بد خیمی وجود دارد.11
به دلیل جایگاه سرطانهای تیروئید در میان سرطانهای غدد درونریز و یافتههای مختلف در مطالعههای قبلی هدف از این مطالعه بررسی بروز نشانگر سلولی Cox2 در
نئوپلاسمهای تیروئید به منظور روشن شدن و درک بهتر پاتوژنز بیماری بود تا شاید بتوان گام مؤثری در جلوگیری از پیشرفت و احتمالاً درمان بدخیمیهای آن برداشت.
مواد و روشها
در این مطالعه تعداد کل نمونهها 00 بلوک پارافینی بود که از بخش پاتولوژی بیمارستان دکتر شریعتی تهران در فاصلهی سالهای 3831-5831 انتخاب شد. موارد مورد مطالعه شامل 731 مورد کارسینوم پاپیلری، 01 مورد کارسینوم فولیکولر، 71 مورد کارسینوم مدولری، 2 مورد کارسینـوم آناپلاستیک، 7 مورد آدنوم فولیکولر و 7 مورد آدنوم هرتلی بود. اسلایدهای H&E مربوط به بلوکهای
موجود در بخش پاتولوژی بررسی و بلوک مناسب با حداقل خونریزی و نکروز با فیکاسیون مناسب برای مطالعه انتخاب
شـدند. رنگآمیزی ایمنوهیستوشیمی با روش
برای((DAKO-M 3617, LOT 0034c انجام شد. ابتدا برش 5
میکرومتری تهیه و تا زمان ایمونوهیستوشیمی در دمای 4 درجهی سانتیگراد نگهداری شد. بعد از پارافینزدایی با گزیلن و آبدهی در محلولهای الکلی برشها با بافر تریس سالین((pH: 7.4 , 0.015 mmol/L شستشو شدند.
فعالیت پروکسیداز داخلی با انکوباسیون به مدت 51 دقیقه در TBS محتوی پراکسید هیدروژن 3% مهار شد.
i Label strep avidin – biotin
برشها سپس با آنتیبادی اولیه به مدت یک شب در 4 درجهی سانتیگراد انکوبه شدند سپس سه بار با TBS
شستشو شده با محلول از پیش آمادهی آنتیبادی کنژوگه به مدت 06 دقیقه در دمای اتاق انکوبه شدند. (بیوتین 03 دقیقه واسترپ آویدین 03 دقیقه). بعد از شستشو در TBS محصول نهایی واکنش بادی آمینوبنزیدین (DAB) قابل
رؤیت شد.
مثبت یا منفی بودن با حدنصابii 01% تعیین شد.72 سلولهای مثبت از نظر Cox2 به صورت سیتوپلاسمی و غشایی رنگ گرفتند. دادهها با نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل
شد.
یافتهها
در این مطالعه تعداد کل بلوکهای پارافینی مورد مطالعه 002 عدد از افرادی با متوسط سن 74/04 سال و انحراف معیار 60/51 سال که 96 مورد مذکر (%5/43) و 131 مورد مؤنث (%5/65) بودند. در گروه نئوپلاسمهای بدخیم 731 مورد کارسینوم پاپیلری (%5/86)، 01 مورد کارسینوم فولیکولر (%5)، 71 مورد کارسینوم مدولری (%5/8) و مورد کارسینوم آناپلاستیک (%1) و در گروه نئوپلاسمهای خوشخیم 7 مورد آدنوم فولیکولر (%5,31) و 7 مورد آدنوم هرتل سل (%5,3) به دست آمد.
به علت وجود تنها مورد کارسینوم آناپلاستیک این گروه از مطالعه حذف و آنالیز برای 891مورد باقیمانده انجام شد.
در گروه نئوپلاسمهای بدخیم که در کل، 461 مورد را شامل میشد در 8 مورد (9/4%) تهاجم عروقی و در 55 مورد (%5/33) تهاجم کپسولی دیده شد.
از بین 731 مورد کارسینوم پاپیلری در 1 مورد (7/0%) تهاجم عروقی و در 04 مورد (% /9 ) تهاجم کپسولی دیده شد. از بین 01 مورد کارسینوم فولیکولر در 4 مورد (%04) تهاجم عروقی و در 01 مورد (%001) تهاجم کپسولی دیده شد. از بین 71 مورد کارسینوم مدولری 3 مورد (6/71%) تهاجم عروقی و در 5 مورد (%4/93 تهاجم کپسولی دیده شد (جدول 1).
ii- Cutof pint
دکتر سیدمحمد توانگر و همکاران
جدول 1- توزیع بدخیم فراوانی تهاجم عروقی و کپسولی در انواع نئوپلاسمها تیروئید
نئوپلاسم تهاجم عروقی تهاجم کپسولی جمع
تعداد تعداد درصد
درصد
کارسینوم پاپیلری 1 27/0% 04 91/9 % 731
کارسینومفولیکولر 4 04% 01 001% 01
کارسینوممدولری 3 46/71% 5 14/9 % 71
جمع 8 78/4% 55 35/33% 461
در بررسی اندازهی تومورها، فقط بین کارسینوم پاپیلری با اندازهی متوسط 73/ سانتیمتر و کارسینوم فولیکولر با اندازهی متوسط 1/4 سانتیمتر اختلاف معنیدار وجود داشت (آزمون شف 50/0.(P<
متوسط سن در گروه خوش خیم 34/43 سال و متوسط سن در گروه بدخیم 95/14 سال بود که نشان میدهد تومورهای بدخیم در سنین بالاتر دیده میشوند.
موارد Cox2 مثبت در پاپیلری کارسینوم پاپیلری 35
مورد (%7/83) (شکل 1)، در کارسینوم فولیکولر مورد
(%0 ) (شکل )، در کارسینوم مدولری 5 مورد (%4/9 )
(شکل3) در آدنوم فولیکولر 7 مورد (%9/5 ) (شکل4) و در
آدنوم هرتلسل مورد (%6/8 ) (شکل 5) بود که با بررسی
آماری انجام شده اختلاف معنیداری بین گروههای مختلف و بروز Cox2 پیدا نشد (جدول ).

کلمات کلیدی :