تحقیق رابطه هیجانخواهی، شوخطبعی و نگرش دینی با اضطراب مرگ تحت فا
تحقیق رابطه هیجانخواهی، شوخطبعی و نگرش دینی با اضطراب مرگ تحت فایل ورد (word) دارای 27 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد تحقیق رابطه هیجانخواهی، شوخطبعی و نگرش دینی با اضطراب مرگ تحت فایل ورد (word) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه تحقیق رابطه هیجانخواهی، شوخطبعی و نگرش دینی با اضطراب مرگ تحت فایل ورد (word)
چکیده
مقدمه
الف) هیجانخواهی
ب) نظریههای روانشناختی شوخی
ج) دینداری و نگرش دینی
د) مرگ و هراس از آن
ابعاد هراس از مرگ
د) روش تحقیق
ه ) ابزارهای تحقیق
1 پرسش‌نامه هیجانخواهی
2 پرسش‌نامه شوخطبعی
3 پرسش‌نامه نگرش مذهبی
4 پرسش‌نامه اضطراب مرگ
و) یافته‌های پژوهش
نتیجه‌گیری
منابع
بخشی از منابع و مراجع پروژه تحقیق رابطه هیجانخواهی، شوخطبعی و نگرش دینی با اضطراب مرگ تحت فایل ورد (word)
احدی، حسن و فرهاد جمهری، روانشناسی رشد (جوانی، میانسالی، پیری)، چ ششم، تهران، نشر پردیش، 1386
بهرامی احسان، هادی، «رابط بین جهت گیری مذهبی، اضطراب و حُرمت خود»، مجله روانشناسی، ش 4، زمستان 1381، ص 347-326
توسلی، غلامعباس، ده مقاله در جامعه‌شناسی دینی و فلسف تاریخ، تهران، نشر قم، 1369
جشیره، اکرم و وحیده عیدک زاده، مقایسه نگرشهای مذهبی، افسردگی و اضطراب مرگ در بین دانشجویان دختر و پسر ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه شهید چمران اهواز، پایان‌نامه کارشناسی روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، 1383
خدایاری فرد، محمّد، گزارش آماده‌سازی و هنجاریابی مقیاس سنجش دینداری در جامعه دانشجویی کشور، دانشگاه تهران، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، 1385
خالوئی، قاسم، بررسی رابط بین هیجان خواهی و میزان رضایت زناشویی خانواده های شهرستان اراک، پایان‌نامه کارشناسی روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، 1381
خشوعی، مهدیه‌سادات، رابط شوخطبعی با سلامت روان در افراد 60-20 سال شهر اصفهان، پایان‌نامه
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد واحد خوراسگان اصفهان، 1384
رجبی، غلامرضا و محمود بحرانی، «تحلیل عاملی سؤال‌های مقیاس اضطراب مرگ»، مجله علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، ش 20(1)، شهریور 1380، ص 343-331
ریو، مارشال، انگیزش و هیجان، ترجمه: یحیی سیدمحمدی، چ هشتم، تهران، مؤسسه نشر ویرایش، 1387
زنگنه، محمّد، بررسی و مقایس رابط میان نگرش نسبت به رشته تحصیلی، شغل آینده و عملکرد تحصیلی دانشجویان رشته دبیری، کرمان، پژوهشکده تعلیم و تربیت، 1377
عظیمی، مرتضی، بررسی رابط بین هیجانخواهی، سبک‌های هویت و میزان اعتیادپذیری دانش‌آموزان پسر مقطع پیش‌دانشگاهی شهر تهران، پایان‌نام کارشناسی روانشناسی عمومی، دانشکد علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، 1388
علیرضایی، زهرا، ساخت و هنجاریابی پرسش‌نامه نگرش‌سنج مذهبی دانش‌آموزان دبیرستانی شهرستان اصفهان، پایان‌نام کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشکد روانشناسی، دانشگاه اصفهان، 1382
علیزاده، ابراهیم، بررسی اعتبار و پایایی فرم کوتاه آزمون هیجانخواهی زاکرمن در دانشجویان پسر و دختر دانشگاه شهید چمران اهواز، پایان‌نام کارشناسی روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، 1378
فتحی آشتیانی، علی و محبوبه داستانی، آزمون‌های روانشناختی ارزشیابی شخصیت وسلامت روان، تهران، بعثت، 1388
قربانعلی‌پور، مسعود، اثربخشی و مقایسه طرحواره درمانی و معنادرمانی بر هراس از مرگ در افراد مبتلا به خودپنداری، پایان‌نامه دکتری (Phd)، روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی وروان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، 1389
گروسی فرشی، میرتقی، «لزوم توجه به ارزش‌های دینی در مشاوره و روان‌درمانی»، پژوهشنام علّامه، ش 3، زمستان 1381، ص 106-95
گلستانه، سیدموسی و حمدالله جایروند، بررسی رابطه شوخطبعی با سلامت روانی در دانشجویان پسر ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه شهید چمران، پایان‌نامه کارشناسی، روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، 1380
مطلب‌زاده، افسانه، بررسی تأثیر شوخطبعی بر سلامت روانی و شادمانی ذهنی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر شیراز، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، 1381
معتمدی، غلامرضا، انسان و مرگ، تهران، انتشارات بعثت، 1387
یوسفی، ناصر، مقایس سرسختی روانشناختی، هیجانخواهی و تیپِ شخصیتی- رفتاری الف در میان مردان و زنان مبتلا به سرطان و افراد عادی 40-20 ساله مراجعه کننده به مرکز مشاوره و روان‌درمانی شهرستان اهواز، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، 1381
Abel, M., Humor, “Stress and coping strategies”, International Journal of Humor Research, v 15(4), 2002, p 365-
Carroll, J. & J. Shmidt, “Correlation between humorous coping style and health Psychological Reports”, Psychology Reports, v 70, Apr 1992, p 402-
Chiasson, P., “Using Humour in the second language Classroom”, The Internal Tesl Journal, v3, 3, March 2002, pp 7-
Franken, R. E., “SensationSeeking and the tendency to view the world as threatening, Personality and individual differences”, Personality and individual differences, v 13, January 1992, p 31-
Kirk Patrick, L. A., “Attachment, Evolution anThe Psychology of Religion”, Evolutionary Psychology, v 4, July 2006, p 211-
Locknhoff, C. E., “Personality Traits, Spirituality/ Religiousness, and mental health among people living with HIV”, Journal of Personality, v 77, oct 2009, p 1411-
McGhee, D. et al., “A Personality based model of humor development during adulthood”,International Journal of Humor Research, v 5(3), sep 1990, p 348-
Thorson, J. & F. C. Powell, “Development and validation of a multidimensional sense of humor scale”,Journal of Clinical Psychology, v 49(1), January 1993, p 13-
Whisonant, R. D., The Effects of Humor on Cognitive Learning in a Computere-Based Environment, Virginia, Blacksburg,
Zuckerman, M., “Item reversion in the Sensation Seeking Scale”, Journal of Personality and Differences, v 20(4), Apr 1996, p 515-
چکیده
تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه هیجانخواهی، شوخطبعی و نگرش دینی با اضطراب مرگ در دانشجویان انجام شده است. بدین منظور، نمونه‌ای به حجم 375 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای از جامعه آماری مورد پژوهش (دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 89ـ90 انتخاب شده و برای جمعآوری دادهها از فرم پنجم پرسش‌نامه هیجانخواهی زاکرمن، پرسش‌نامه شوخطبعی مارتین، پرسش‌نامه نگرش مذهبی خدایاریفرد و پرسش‌نامه اضطراب مرگ تمپلر استفاده شده است. دادهها با شاخص‌های آماری، چون همبستگی و رگرسیون تحلیل شده است. نتایج تحلیل دادهها نشان می‌دهد که رابطهمنفی معناداری (363/0-r=)، بین هیجانخواهی با اضطراب مرگ رابطه مثبت معناداری (408/0r=) بین شوخطبعی با اضطراب مرگ و رابطه منفی معناداری (380/0 r=) بین نگرش دینی با اضطراب مرگ وجود دارد(5. /. a=).
کلیدواژگان: هیجانخواهی، شوخ طبعی، نگرش دینی، اضطراب مرگ، دانشجویان
مقدمه
تاریخ زندگی بشر نشان می‌دهد برای انسان حوادثی پیش می‌آید که در اختیار او نیست و سرنوشت حتمی او است. یکی از این حوادث، مرگ است که با تحلیل‌های متفاوتی روبه‌رو است. بعضی آن را مرحلهای از مراحل زندگی انسان بر می شمرند و برخی آن را پایان زندگی قلمداد می‌کنند. گرچه به نظر می‌رسد، کسانی که به دیدگاه اول معتقدند کمتر باید از این مسئله نگران باشند، امّا واقعیت این است که عموماً پیروان هر دو دیدگاه از فکر کردن درباره مرگ دچار اضطراب می‌شوند. درست است که به طور طبیعی انتقال از مرحلهای به مرحله دیگر، به دلیل بی تجربگی از مرحله جدید تشویش و ناآرامی نسبی به وجود می‌آورد و این وحشت در انتقال از عالم رحم به عالم ماده نیز بر اساس آنچه از آیات و روایات استفاده میشود، وجود داشته و از وحشتناک‌ترین مواضع به حساب آمده است، امّا این وحشت دوره نسبتاً کوتاهی داشته که به مرور زمان پایان یافته و حتّی وحشت به لذت از بهره‌مندی نعمت‌های دنیا تبدیل شده‌است. درباره مرگ، برای عموم انسان‌ها این تصور پدید نیامده است که دوره وحشت کوتاه خواهد بود و تردید و اضطراب بالا در انسان‌ها کاملاً مشهود است
آنچه در این زمینه به بررسی و تحلیل نیازمند است، دو عامل است که یکی در بعد عواطف و هیجان‌ها و دیگری در بعد نگرش انسان است
هیجانخواهی، شوخطبعی، نگرش مذهبی و اضطراب مرگ، مفاهیمی هستند که همواره محققان حوزه روانشناسی بدان توجه کرده و در پی شناخت رابطه این متغیرها بوده‌اند. موضوع مطالعه این پژوهش، بررسی رابطه هیجانخواهی، شوخطبعی و نگرش مذهبی با اضطراب مرگ است. این پژوهش در پی پاسخگویی به سؤالاتی است که ارتباط متغیرهای هیجان خواهی، شوخطبعی و نگرش مذهبی را با اضطراب مرگ در قشر دانشجو تبیین میکند و به صورت مشخص به تعیین رابطه هیجانخواهی با اضطراب مرگ، رابطهی شوخطبعی با اضطراب مرگ و رابطهی نگرش مذهبی با اضطراب مرگ در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه شهید باهنر کرمان می‌پردازد
الف) هیجانخواهی
هیجان‌ها پاسخ‌های فیزیولوژی درونی هستند که ادراک، یادگیری و عملکرد ما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. کسی که حتی یک‌بار تجربه هیجانی داشته باشد، می‌داند که مهمترین تغییرهایی که هنگام هیجان در بدن ظاهر میشود، تغییرهای داخلی است. طبق نظر زاکرمن1(1979م) ساختار هیجانخواهی به مقدار انگیختگی که دستگاه عصبی مرکزی شخص (مغز و نخاع شوکی) از منابع بیرونی تحریک نیاز دارد، مربوط است. به اعتقاد وی «هیجانخواهی صفتی است که ویژگی آن، نیاز به هیجان و تجربههای متنوع، جدید و پیچیده و میل اقدام به خطرهای جسمانی و بدنی به خاطر خود این تجربههاست»
هیجانخواهی از زمانی که توسط زاکرمن و همکارانش در سال 1964م، معرفی شده، علایق و پژوهشهای فراوانی را به وجود آورده است. زاکرمن3 پیشنهاد میکند که ساختار هیجانخواهی به جای اینکه ساختاری واحد باشد، مجموعه مؤلفههای به هم پیوسته است که عبارت‌اند از
1 هیجان‌زدگی و ماجراجویی(4TAS): هیجان‌زدگی و ماجراجویی تمایل پرداختن به فعالیتهای جسمانی و ماجراجویی است. این فعالیتها شامل فعالیتهای بیرونی و غیر رقابتی است که خطر، چالش شخصی و خطر‌پذیری در آن است
2 تجربه‌جویی (6ES): جست‌وجوی تجربه که ممکن است با اصطلاح هیپی7 مشخص شود، ماهیتش کسب تجربه برای خود تجربه است
3 بازداری‌زدایی (Dis) 9: این عامل که لذتطلبی نام‌گذاری شده است، به تمایل بازداری یا جلوگیری نکردن شخص از جست‌وجوی لذت در موقعیت‌های اجتماعی مربوط میشود
4 حساسیت به یکنواختی (BS)10: این عامل به بیزاری از هر نوع کار عادی، چه یکنواختی در کار شخص باشد یا تجربه تکراری و یا رویاروشدن با مردم کسل‌کننده، مربوط میشود. هنگامی که اوضاع تغییر نمی‌کند، شخصِ حساس به یکنواختی، بیقرار شده و تحمل اوضاع را ندارد
5 هیجانخواهی عادی: منظور از هیجانخواهی تمایل فرد برای شروع و انجام فعالیتهای مخاطره انگیز یا ماجراجویانه، جست‌وجو‌گری در زمینه تجارب حسی تازه، لذت بردن از هیجان ناشی از تحریک‌های اجتماعی و اجتناب از کسل شدن است. فردی که این خصوصیات را داشته باشد، هیجانخواه نامیده میشود
ب) نظریههای روانشناختی شوخی
مفهوم شوخی از زمانهای بسیار گذشته مورد توجه بوده و دست‌کم به زمان ارسطو در چهار قرن قبل از میلاد مسیح باز میگردد. افلاطون و ارسطو در این باره اشاره‌های دارند. افلاطون شوخی را پدیده‌ای در نظر میگیرد که عناصر درد و لذت، به طور هم‌زمان در آن وجود دارد. ارسطو نیز معتقد است که در لطیفهها و شوخیها نوعی نهفتگی برای سوءاستفاده و آزار دیگران وجود دارد. این دیدگاه که در شوخی، طبیعتی وجود دارد که سرگرمی فرد از بدشانسی و بدبختی و ناتواناییهای دیگران نشئت میگیرد، به نوشتههای فلسفی توماس هابز12 که به سه قرن پیش باز میگردد نسبت داده میشود
به اعتقاد ویسونانت14 (1998م) در باره علل خندیدن افراد و اینکه چه چیزی شوخطبعی آنها را کنترل میکند، نظریههای متعددی وجود دارد. او چهار رویکرد نظری عمده روانشناختی را در تبیین علل روانی شوخی و شوخطبعی در دیدگاه امروزی بیان میکند. در این نظریهها هدف شوخی، آزادسازی تنشهای درونی یا هیجانات لذتبخش است.15 این نظریهها عبارت است از
1 نظریه برتری:16 خاستگاه این نظریه در آرای قدیم است. این نظریه توسط افلاطون مطرح شد و توماس هابز فیلسوف انگلیسی، آن را معتبر شناخت. بر اساس این نظریه، شوخی در درجه اول، روشی است برای ابراز غضب؛ بدین‌سان که هدف از شوخطبعی و شوخی، توهین به مخاطب یا شخص ثالث است. صاحبنظران این رویکرد، معتقدند که شوخی به سبب آنکه جایگزین مناسبی برای روشهای خشنتر و غیرمؤدبانهتر ابراز خشم (نظیر توهین و ناسزاگویی) است، مثبت و پسندیده تلقی میشود.17 بر اساس این نظریه هیجانگرا، زمانی به لطیفهای میخندیم یا صحنهای ما را به خنده میاندازد که بتوانیم ناخوداگاه بر فرد یا گروهی که بر ما برتری یا تسلط دارند، چیره شویم. در واقع، خنده عکسالعمل برتری موقتی انسان بر فرد یا گروه مسلط بر اوست. با لطیفه، فرد یا گروهی را که از آن متنفریم تحقیر میکنیم و هر چه فرد یا گروه مورد هجوم، منفورتر باشد، لذت حاصل از لطیفه، بیشتر است18
2 نظریه تخلیه هیجانی و آسودگی:19 نظریه تخلیه هیجانی یا نظریه رهایی که توسط اسپنسر20 ارائه شد و فروید21 آن را معرفی کرد، از جمله مشهورترین نظریه‌هایی است که در مورد شوخطبعی وجود دارد. بر اساس این نظریه، شوخی از نظر اجتماعی روشی پذیرفته، برای آزادسازی تنش و فشارهای عصبی است. طبق این نظریه، لطیفه، سازوکاری است که به کمک آن میتوان عقدههای سرکوبشده را دوباره بیدار کرد و با آزاد شدن این انرژی ذهنی، مخاطبِ لطیفه به رهایی می‌رسد. در واقع، طبق نظر فروید، پرچم‌دار این نظریه، لطیفه نوعی سازوکار دفاعی‌بخش ناخودآگاه ذهن است و اثر روانی لطیفه از این رو اهمیت دارد که میتواند انرژی سرکوبشده ذهن را دوباره آزاد کند و ارضای روانی- ذهنی را به ارمغان آورد. همچنین او معتقد است که «خود»22 آنچه را به صورت محرّمات و تابو23 در آن سرکوب شده است، با مبتذل و عامیانه‌کردن آن به شکل لطیفه یا اشکال دیگر طنز، دوباره آزاد کرده و تنش درونی را به صورت موقت هم که شده، تشفّی می‌دهد
کلمات کلیدی :
