مقاله انگل ژیاردیالامبلیا تحت فایل ورد (word)

 

  مقاله انگل ژیاردیالامبلیا تحت فایل ورد (word) دارای 16 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله انگل ژیاردیالامبلیا تحت فایل ورد (word)   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله انگل ژیاردیالامبلیا تحت فایل ورد (word) ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله انگل ژیاردیالامبلیا تحت فایل ورد (word) :

انگل ژیاردیالامبلیا

مقدمه
ژیاردیا لامبلیا (Giardia lamblia) یکی از شایع‌ترین انگل‌های روده‌ای3-1 و شایع‌ترین انگل بیماری‌زا در جهان است.4 به طوری که برآورد می‌شود سالانه 280 میلیون عفونت در ان

سان در سراسر جهان ایجاد می‌شود.5 ژیاردیا لامبلیا، عامل ژیاردیازیس، یک انگل بیماری‌زای تاژک‌دار است که در سراسر جهان و در آب و هوای معتدل و گرمسیری یافت می‌شود و می‌تواند باعث بیماری اسهال به خصوص در کودکان و سوء‌جذب روده‌ای و از دست دادن و زن شود.8-6و4 ژیاردیازیس ممکن است از یک حالت حامل بدون علامت تا یک عفونت مزمن

، با نشانه بالینی درد شکم، اسهال، نفخ، دفع چربی، سندرم سوء جذب، رشد ناکافی و از دست دادن وزن در نوزادان و کودکان تظاهرکند.10و9 در کشورهای توسعه‌یافته به عنوان یکی از علت‌های اسهال در مهدکودک‌ها و شیرخوارگاه‌ها شناخته شده است.12و11 Ertan و همکاران نشان دادند سطح روی، آهن در ابتلا به ژیاردیازیس به واسطه سوء جذب، کاهش می‌یابد. سطوح پایین آنها که عناصرحیاتی برای باروری و رشد می‌باشد، می‌تواند سبب تضعیف عملکرد سلولی، فیزیولوژیکی و آنزیمی شود.13 مطالعه Celiksoz و همکاران نشان داددیا در ایالات متحده امریکا از 5/1 تا 20 درصد متغیر می‌باشد. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های کشور ایالات متحده امریکا، کودکان کمتر از پنج سال و زنان در سن باروری را به عنوان دو گروه جهت ابتلا به ژیاردیازیس شدید معرفی نموده است. این دو گروه در معرض عفونت ژیاردیایی کودکان ساکن مهدکودک‌ها هستند. در ایالات متحده امریکا تقریبا 65% زنانی که دارای کودکان کمتر از یک سال هستند، شاغل بوده و تقریبا 60% کودکان آنها در مهدکودک‌ها نگهداری می‌شوند.11 شیوع آلودگی به ژیاردیا در کودکان مناطق مختلف کشورمان بین 11 تا 37 درصد21-15 بوده است

. به عنوان مثال در مطالعه قربانی و همکاران شیوع ژیاردیا در کودکان زیر دو سال سمنان که در سنین شیرخوارگی هستند 5/8 درصد بوده است.21 این

میزان در کودکان ترکیه از3/7 درصد تا 28 درصد گزارش شده است.22 کشور ما به علت موقعیت و وسعت جغرافیایی، نوع آب و هوایی و خصوصیت‌های اجتماعی مردم، محیط مناسبی برای فعالیت انگل‌های گوناگون می‌باشد. از طرفی با عنایت به این که اسهال کی از علل مرگ و میر کودکان می‌باشد و یکی از علل اسهال آلودگی به ژیاردیا می‌باشد، لذا کنترل و پیشگیری از ابتلا به ژیاردیا، این انگل بیماری‌زا، به علت شیوع فراوان و زیان‌های جسمی، روانی و اجتماعی ناشی از آنها در جامعه حائز اهمیت زیادی است. مطالعات نشان داده است مصرف شیر مادر نقش محافظت‌کننده‌ای در ابتلا به ژیاردیا دارد.28-23 اما Zenian و همکاران معتقدند که موکوس روده مانع تاثیر خاصیت کشندگی شیر مادر برروی تروفوزوئیت‌های ژیاردیا لامبلیا می‌شود.29 در این مطالعه ارتباط مصرف شیر مادر و آلودگی به ژیاردیا مورد بررسی قرارگرفته است.
روش‌ بررسی
این مطالعه مقطعی در طی سال‌های 83 تا 84 بر روی 482 نفر از کودکان 24-6 ماهه مناطق شهری شهرستان‌های سمنان، دامغان و گرمسار که به طور تصادفی سیستماتیک از بین مراجعین به مراکز بهداشتی شهرهای فوق انتخاب شده‌اند، انجام شده است. نح

وه انتخاب به این صورت بود که در هر مرکز بهداشتی از بین کودکانی که شیر مادر مصرف نمی‌کردند و آنهایی که شیر مادر مصرف می‌کردند به تعداد مساوی انتخاب و مورد بررسی قرارگرفتند. پس از انتخاب کودکان، ضمن انجام مصاحبه با مادران و تکمیل پرسشنامه پژوهش، دو ظرف حاوی 30 میلی‌لیتر محلول فنل- الکل- فرمالدئیدPhenol Alcohol Formaldehyde به همراه چند لیوان یک بار مصرف و آبسلانگ به مادران آنها داده شد. محلول ثابت‌کننده PAF باعث حفظ و نگهداری تروفوزئیت و کیست تک یاخته‌ها می‌شود.30 استفاده از این محلول به

عنوان فیکساتیو از این جهت صورت گرفت که در روش فیکس بافرمالین به تنهایی (روش متداول) تروفوزوئیت تک‌یاخته تغییر شکل داده و در آزمایش میکروسکوپی معمولا تشخیص داده نمی‌شود. از آن نظر که انگل به صورت متناوب در مدفوع ظاهر می‌گردد به مادران آموزش داده شد که در سه روز متوالی مقداری از مدفوع کودک و خودشان را به طور مجزا در ظروف حاوی PAF ریخته و آنها را به شدت تکان دهند تا مدفوع در PAF به صورت یکنواخت درآید و نمونه‌های مدفوع خود و کودکشان را به مراکز بهداشتی درمانی تحویل دادند. این نمونه‌ها پس از جمع‌آوری

، به آزمایشگاه دانشکده پزشکی منتقل و به دو روش مستقیم و متراکم‌سازی رسوبی (فرمالین- اتر) و رنگ‌آمیزی نمونه مستقیم ورسوبی باتیونین، تشخیص آلودگی با مشاهده تروفوزوئیت یاکیست در مدفوع صورت گرفت. متغیرهای دموگرافیک از قبیل سطح سواد پدر و مادر، سن مادر، بعد خانوار، رتبه تولد، سن و جنس شیرخواران، هم‌چنین وضعیت آلودگی مادر به ژیاردیا لامبلیا و وضعیت آب و هوایی منطقه به عنوان متغیرهای بالقوه مخدوش‌کننده و نوع شیر مصرفی توسط کودک به عنوان متغیر مستقل در پرسشنامه ثبت شد. نوع آب مصرفی همه خانوارهای مورد بررسی بهداشتی بوده است. از آنجایی که هدف تعیین رابطه مصرف شیر مادر و آلودگی به ژیاردیا لامبلیا بوده است، به کودکی مصرف‌کننده شیر مادر اتلاق نمی‌شد که حداقل چهار ماه قبل از روز نمونه‌گیری شیر مادر را به طور کلی ترک کرده بود. مضافا این که حداقل سن برای ورود به مطالعه برای کلیه کودکان شش ماه بوده است، زیرا دو گروه از نظر سایر غذاها به یک اندازه در معر

ض خطر آلودگی به ژیاردیا قرارداشتند. لذا معیار ورود به مطالعه داشتن سن 24-6 ماه و نداشتن هرگونه بیماری بوده است. بنابراین کودکانی که چنین ویژگی را نداشتند، وارد مطالعه نشدند. ازنظر آب و هوایی، به برخی مناطق استان نظیر شهرهای سمنان، دامغان و گرمسار و ; که در مناطق کویری و خشک قراردارند، مناطق با آب و هوای گرم و برخی دیگر نظیر شهمیرزاد، مهدی شهر، دیباج و .. که درتابستان آب و هوایی ملایم وخنک و درزمستان آب وهوای سرد دارند، مناطق با آب وهوای سرد اتلاق شد. ازآزمون رگرسیون لجستیک در نرم‌افزار SPSS ویراست 5/11 برای تحلیل داده‌ها استفاده گردید.
یافته‌ها
میانگین (± انحراف‌معیار) سنی شیرخواران مورد بررسی 6/5±8/13 ماه بود. 6/45% آنها دختر‌ و مابقی پسر بودند. شیوع آلودگی به‌ژیاردیا در‌شیرخواران تحت‌بررسی 5/8% بود. شیوع مصرفی در مدل معنی‌دار باقی ماندند. به طوری که آنهایی که از شیر آلودگی به ژیادیا در دختران 7/7% و در پسران 2/9%، در مناطق با آب و هوای گرم 5/7% و مناطق سرد 3/13% بود. شیوع آلودگی به ژیاردیا با جنس، آب و هوا، رتبه تولد، بعدخانوار،سطح سوادپدروآلودگ

ی مادر به ژیاردیا ارتباط معنی‌داری نداشت اما ارتباط بین آلودگی به ژیاردیا در شیرخواران با سن وی، شیرمصرفی، سن و سطح سواد مادر معنی‌دار بود (جداول 1 و2). به طوری در کودکان با سن کمتر، شیوع کمتر بود. هم‌چنین در بین کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کردند شیوع آلودگی به ژیاردیا 5/4% و در مصرف‌کنندگان شیر گاو، آلودگی 7/17% بود. برای مشخص و تعدیل نمودن اثر همزمان متغیرهای ذکرشده در کنار نوع شیر مصرفی، اقدام به انجام آنالیز

رگرسیون‌لجستیک گام‌به‌گام (Stepwise) نمودیم که نتایج در جدول 3 آمده است. در بررسی تاثیر توأم این متغیرها، سن مادر حـذف گردید و سه متغیر سن شیرخوار، تحصیلات مادر و نوع

شیر مصرفی در مدل معنی‌دار باقی ماندند. به طوری که آنهایی که از شیـر مادر مصرف نمی‌کردند 38/2 برابر بیشتر در خطر آلودگی قرارداشتند. به عبارتی دیگر آلودگی

به ژیاردیا لامبلیا با نوع شیر مصرفی ارتباط داشت، اما این ارتباط به سطح سواد مادر و سن شیرخوار نیز بستگی داشت.
بحث
اگرچه ژیاردیا لامبلیا در مدفوع بسیاری از کودکان و بالغین بدون علامت یافت شده است ولی امروزه به خوبی مشخص شده است که انگل می‌تواند اسهال و سوء‌جذب ایجاد نماید. در عمل بیماران مبتلا به اسهال ژیاردیایی ممکن است مدفوع چرب (Steatorrhea)، اختلال در جذب کاروتن، اسیدفولیک و ویتامین 12B داشته باشند. مصرف نمک‌های صفراوی توسط ژیاردیا ممکن است مانع از فعالیت طبیعی لیپاز پانکراس شود.31 یافته‌ها نشان داد که شیوع آلودگی به انگل در شیرخوارانی که از شیر مادر تغذیه می‌شدند به طور معنی‌داری کمتر از شیرخوارانی بوده که از شیر مادر تغذیه نمی‌کردند. به طوری که شیوع آلودگی به ژیاردیا درشیرخوارانی که از شیر مادر تغذیه می‌شدند 5/4% و در مصرف‌کنندگان شیر خشک 3/9% و در مصرف‌کنندگان شیر گاو 7/17% بوده است. این یافته با یافته‌های پژوهشگران زیادی همخوانی دارد. پژوهشگران در مصر نشان دادند که خطر آلودگی به ژیاردیا درشیرخوارانی که از شیر مصنوعی تغذیه می‌شدند دو برابر شیرخوارانی بود که از شیر مادر استفاده می‌کردند.27 در مکزیک این نسبت 5/2 تا پنج برابر26 گزارش شده است. در یک مطالعه در بنگلادش، تغذیه با شیر مادر نقش محافظتی در ابتلا به ‍ژیاردیا در نوزادان تا شش ماه سن داشته است.32 Gendrel و همکاران در مطالعه‌ای به این نتیجه رسیدند که کودکانی که منحصرا از شیر مادر استفاده می‌کنند کمتر به بیماری‌های انگلی ازج

مله ژیاردیالامبلیا مبتلا می‌شوند.33و25 همبستگی معنی‌داری بین آلودگی مادران باآلودگی شیرخواران در ابتلا به ژیاردیا مشاهده نگردید که با یافته مطالعه Islam و همکاران همخوانی دارد. آنها ارتباطی بین آنتی‌بادی ضد ژیاردیا در شیر و عفونت ژیاردیازیس در کودکان مشاهده نکردند.34 اما Nayak و همکاران گزارش کردند میزان آنتی‌بادی ضد ژیاردیا در شیر مادران آلوده به طور معنی‌داری بیشتر از مادران غیرآلوده می‌باشد و کودکان مادران آلوده به

طور معنی‌داری کمتر به ژیاردیا آلوده می‌شوند. به عبارتی دیگر، آنها براین نظر بودند که محافظت دربرابرعفونت ژاردیا درکودکان وابسته به تیتر بالای آنتی‌بادی اختصاصی درشیر است،35 درحالی که Walterspiel و همکاران گزارش کردند که آنتی‌بادی‌های ضد ژیاردیا در شیر

از عفونت جلوگیری می‌کند.36 Tellez و همکاران نشان دادند نوزادان متولد شده از مادران غیر ایمن در ریسک بالاتر آلودگی به ژیاردیا، در مقابل نوزادان مادران ایمن، در ماه‌های نخست زندگی‌شان هستند.1 Hernell و همکاران اظهار داشتند مؤلفه‌های معینی از شیر غیر ایمن قادر به از بین بردن تروفوزوئیت ژیاردیا است.37 این یافته قبلا توسط Gillin و همکاران گزارش شد که نشان داد یک لیپاز غیرمعمول در شیر پستان است که دارای فعالیت کشنده ژیاردیا می‌باشد که مستقل از ترشح IgA است که می‌تواند سریعا باعث نابودی انگل شود.38 Miotti و همکاران اظهار داشتند آنتی‌بادی‌های ضد ژیاردیا می‌تواند از طریق جفت یا شیر مادر به کودکان منتقل شده و در نتیجه این کودکان کمتر به ژیاردیا آلوده می‌شوند.23& Reiner Gillin اظهار داشتند که خاصیت کشندگی شیرمادر به دلیل وجود آنتی‌بادی‌های ضد ژیاردیا نمی‌باشد، زیرا شیر مادران غیر آلوده نیز این خاصیت را از خود نشان می‌دهد.39 شیر انسان با تولید محصولات سمی تجزیه‌کننده چربی، ژیاردیا لامبلیا را می‌کشد. Reiner اثبات کرد اسیدهای چرب آزاد و سایر محصولات ناشی از لیپولیز برای ژیاردیا لامبلیا خاصیت سمی دارد. آنان هم‌چنین اظهار داشتند که آلبومین و نمک‌های صفراوی ک

ونژوکه، که به اسیدهای چرب آزاد باندمی شوند از تروفوزوئیت‌ها در برابر کشته شدن دراثرشیرمادرحمایت می‌کنند.24 عملکردمشابهی برای موکوس روده نیز دربرابرخاصیت‌کشندگی شیر مادر بر روی تروفوزوئیت‌های ژیاردیالامبلیا توسط Zenian ثابت شده است.29 ازنتایج دیگر این مطالعه ارتباط سن کودک با آلودگی به ژیاردیا لامبلیا بود. این نتیجه قابل انتظار است زیرا کودک هرچه بزرگترمی‌شود، دامنه فعالیت وی وسیع‌تر شده و بیشتردرمعرض عوامل محیطی بیماری‌زا قرارمی‌گیرد. ازیافته‌های دیگر مطالعه وجود ارتباط بین آلودگی به ژیاردیا و سطح سواد مادر است. این یافته با مطالعه Mahmud27 هم‌خوانی دارد. کودکان مادران با سطح

سواد دیپلم، آلودگی کمتری نسبت به کودکان مادران با سطح سواد کمتر

 

از دیپلم و دانشگاهی داشتند. مادران با سطح سواد پایین از آگاهی پایین برخوردار بوده ومادران با تحصیلات دانشگاهی، قریب به اتفاق شاغل بوده و فرزندان آنها روزانه درمهد کودک نگهداری می‌‌شوند و این امر می‌تواند خطر آلودگی به ژیاردیا را بیشتر کند. با عنایت به نتایج این مطالعه و سایرمطالعات مشابه، تغذیه انحصاری با شیرمادر باید تشویق شود و این باور را که شیر مادر کامل‌ترین غذا و بهترین سپر محافظتی برای نوزاد در ابتلا به عفونت‌ها، ازجمله ژیاردیازیس، است به مادران قبل از بارداری و به‌طور مستمر در دوران شیردهی منتقل نمود. مکانیسم محافظتی شیر مادر پیچیده بوده و نیاز به مطالعه بیشتر دارد.

آلودگی به ژیاردیا (Giardiasis ) ژیاردیاز یک عفونت تک یاخته ای روده باریک است که توسط ژیاردیا لامبلیا ایجاد می‏شود و اغلب بدون نشانه بالینی است اما می‏تواند به صورت اسهال حاد یا مزمن تظاهر نماید.

به دلیل آنکه تعداد زیاد انگل در عمل جذب ویتامین‏های محلول در چربی و چربیها اختلال ایجاد می‏کند در عفونتهای شدید ممکن است استئاتوره، کم خونی، ضعف و کاهش وزن مشاهده گردد.
اتیولوژی
ژیاردیا لامبلیا(G.lamblia) یک تک یاخته تاژکدار است که تروفوزوایت پهن و گلابی شکل آن بین 5/9 تا 20 میکرون طول و 5 تا 15 میکرون عرض دارد. دارای دو هسته و چهار زوج تاژک است. کیست بیضوی آن، 10 میکرون طول، 8 میکرون عرض(به طور متوسط) و دو یا چهار هسته دارد.
وجود صفحه مکنده در سطح شکمی‏ژیاردیا چسبیدن آن را به مخاط روده تسهیل می‏نماید. PH مطلوب برای تروفوزوایت 6 تا 7 ا

ست و در اثر شرایط نامساعد (اسید معده) به سرعت نابود می‏گردد و به نظر نمی‏رسد که در انتشار بیماری نقشی داشته باشد مدفوع معمولا تنها حاوی کیست است اما در زمان بروز اسهال، تروفوزوایت نیز ممکن است مشاهده شود. کیست در قسمت انتهائی ایلئوم تشکیل می‏شود و قادر است به مدت 3 ماه در آب زنده بماند. غلظتهای معمول کلر که برای تصفیه آب آشامیدنی به کار می‏رود کیست را از بین نمی‏برد. 
این انگل از تمام نقاط دنیا گزارش شده است اما میزان آلودگی انسانها در مناطق مختلف بین 1 تا 25 درصد متفاوت است. در مناطق گر

مسیر و نقاطی که تراکم جمعیت زیاد

و امکانات بهداشتی کم است شیوع بیشتری دارد.
اطفال حدود سه بار بیش از بزرگسالان مستعد ابتلاء به بیماری هستند و به همین دلیل موارد آلودگی با ژیاردیا در مدارس ابتدائی و یتیم خانه‏ها بیشتر مشاهده می‏گردد.
انسان تنها مخزن شناخته شده انگل است و انتقال بیماری از شخص به شخص یا از طریق مصرف غذا و آب آلوده (fecal-oral)صورت می‏گیرد.
به ندرت با نفوذ فاضلاب در آب آشامیدنی یک شهر ممکن است عفونت ژیاردیائی به صورت همه گیر بروز کند و باید توجه داشت که کلرینه کردن آب به روش معمول کیست ژیاردیا را نابود نمی‏کند. در برخی از موارد اسهال مسافران، ژیاردیا مسئول بوده است.
نشانه ‏های بالینی
در اکثر موارد آلودگی به ژیاردیا موجب بروز نشانه بالینی نمی‏گرددو در عده کمی‏از بیماران نیز شدت نشانه‏های بالینی از نفخ خفیف و سوء هضم تا اسهال شدید و سوء جذب متفاوت است. ژیاردیا هر چند که در شیرخواران نیز مشاهده می‏گردد اما در کودکان بزرگتر شایعتر است.
کیست ژیاردیا ممکن است در مدفوع تعدادی از افراد سالم جامعه (حاملین) یافت شود بدون آنکه نشانه بالینی داشته باشند.
فاصله بین آلودگی و بروز علائم حدود 15 روز است و شروع بیماری ممکن است ناگهانی وبه صورت یک گاستروآنتریت حاد یا تحت حاد باشد. بی اشتهائی، تهوع، احساس سنگینی در اپیگاستر و اسهال آبی در اغلب بیماران وجود دارد. اسهال ممکن است مزمن شود و یا به صورت متناوب ظاهر گردد.
شکل مزمن(سندرم سوء جذب):
در بعضی موارد اسهال ناشی از ژیاردیا مزمن میشود و چند ماه طول می‏کشد. کاهش وزن،‌ اتساع شکم و نفخ ظاهر شده،‌ مدفوع کمرنگ و حجیم و بدبوست و تابلوی بیماری مشابه بیماری اسپرو می‏گردد. این مسئله می‏تواند علاوه بر کاهش وزن سبب اختلال در رشد کودکان گردد اما تمام اختلالات پس از درمان موفقیت آمیز عفونت، بهبود می‏یابند.
در این شکل از بیماری اختلال جذب چربی وجود دارد و ممکن است جذب گزیلوز ویتامین B12 نیز کاهش یابد.
پیشگیری :
اقدامات بهداشتی از نظر جمع آوری صحیح فاضلاب، محافظت منابع آب آشامیدنی از آلودگی و رعایت بهداشت فردی اصول کلی پیشگیری از بیماری را تشکیل می‏دهند. توصیه می‏شود تا اطرافیان نزدیک بیمار از نظر وجود ژیاردیا در روده (آزمایش نمونه مدفوع) مورد بررسی قرار گیرند.

آلودگی به ژیاردیا (Giardiasis )
ژیاردیاز یک عفونت تک یاخته ای روده باریک است که توسط ژیاردیا لامبلیا ایجاد می‏شود و اغلب بدون نشانه بالینی است اما می‏تواند به صورت اسهال حاد یا مزمن تظاه

ر نماید.
به دلیل آنکه تعداد زیاد انگل در عمل جذب ویتامین‏های محلول در چربی و چربیها اختلال ایجاد می‏کند در عفونتهای شدید ممکن است استئاتوره، کم خونی، ضعف و کاهش وزن مشاهده گردد.
اتیولوژی
ژیاردیا لامبلیا(G.lamblia) یک تک یاخته تاژکدار است که تروفوزوایت پهن و گلابی شکل آن بین / تا میکرون طول و تا میکرون عرض دارد. دارای دو هسته و چهار زوج تاژک است. کیست بیضوی آن، میکرون طول، میکرون عرض(به طور متوسط) و دو یا چهار هسته دارد.
وجود صفحه مکنده در سطح شکمی‏ژیاردیا چسبیدن آن را به مخاط روده تسهیل می‏نماید. PH مطلوب برای تروفوزوایت تا است و در اثر شرایط نامساعد (اسید معده) به سرعت نابود می‏گردد و به نظر نمی‏رسد که در انتشار بیماری نقشی داشته باشد مدفوع معمولا تنها حاوی کیست است اما در زمان بروز اسهال، تروفوزوایت نیز ممکن است مشاهده شود. کیست در قسمت انتهائی ایلئوم تشکیل می‏شود و قادر است به مدت ماه در آب زنده بماند. غلظتهای معمول کلر که برای تصفیه آب آشامیدنی به کار می‏رود کیست را از بین نمی‏برد. هر کیست پس از رسیدن به ژژونوم، چهار تروفوزوایت آزاد می‏کند.
اپیدمیولوژی
این انگل از تمام نقاط دنیا گزارش شده است اما میزان آلودگی انسانها در مناطق مختلف بین تا درصد متفاوت است. در مناطق گرمسیر و نقاطی که تراکم جمعیت زیاد و امکانات بهداشتی کم است شیوع بیشتری دارد.
اطفال حدود سه بار بیش از بزرگسالان مستعد ابتلاء به بیماری هستند و به همین دلیل موارد آلودگی با ژیاردیا در مدارس ابتدائی و یتیم خانه‏ها بیشتر مشاهده می‏گردد.
انسان تنها مخزن شناخته شده انگل است و انتقال بیماری از شخص به شخص یا از طریق مصرف غذا و آب آلوده (fecal-ral)صورت می‏گیرد.
به ندرت با نفوذ فاضلاب در آب آشامیدنی یک شهر ممکن است عفونت ژیاردیائی به صورت همه گیر بروز کند و باید توجه داشت که کلرینه کردن آب به روش معمول کیست ژیاردیا را نابود نمی‏کند. در برخی از موارد اسهال مسافران، ژیاردیا مسئول بوده است.
نشانه ‏های بالینی

در اکثر موارد آلودگی به ژیاردیا موجب بروز نشانه بالینی نمی‏گرددو در عده کمی‏از بیماران نیز شدت نشانه‏های بالینی از نفخ خفیف و سوء هضم تا اسهال شدید و سوء جذب متفاوت است. ژیاردیا هر چند که در شیرخواران نیز مشاهده می‏گردد اما در کودکان بزرگتر شایعتر است.
کیست ژیاردیا ممکن است در مدفوع تعدادی از افراد سالم جامعه (حاملین) یافت شود بدون آنکه نشانه بالینی داشته باشند.
فاصله بین آلودگی و بروز علائم حدود روی اشتهائی، تهوع، احساس سنگینی در اپیگاستر و اسهال آبی در اغلب بیماران وجود دارد. اسهال ممکن است مزمن شود و یا به صورت متناوب ظاهر گردد.
شکل مزمن(سندرم سوء جذب):
در بعضی موارد اسهال ناشی از ژیاردیا مزمن میشود و چند ماه طول می‏کشد. کاهش وزن،‌ اتساع شکم و نفخ ظاهر شده،‌ مدفوع کمرنگ و حجیم و بدبوست و تابلوی بیماری مشابه بیماری اسپرو می‏گردد. این مسئله می‏تواند علاوه بر کاهش وزن سبب اختلال در رشد کودکان گردد اما تمام اختلالات پس از درمان موفقیت آمیز عفونت، بهبود می‏یابند.
در این شکل از بیماری اختلال جذب چربی وجود دارد و ممکن است جذب گزیلوز ویتامین B12 نیز کاهش یابد.
پیشگیری :
اقدامات بهداشتی از نظر جمع آوری صحیح فاضلاب، محافظت منابع آب آشامیدنی از آلودگی و رعایت بهداشت فردی اصول کلی پیشگیری از بیماری را تشکیل می‏دهند. توصیه می‏شود تا اطرافیان نزدیک بیمار از نظر وجود ژیاردیا در روده (آزمایش نمونه مدفوع) مورد بررسی قرار گیرند.
________________________________________

 

آزمایش الایزای ژیاردیا لامبلیا
مقدمه

ژیاردیا لامبلیا انگل فلاژل داری است که در روده کوچک زندگی کرده وعفونت ایجاد میکند. این انگل در سراسر دنیا گسترش داشته واز مهمترین دلایل اسهال مزمن محسوب میگردد.عفونت پس از بلع کیست موجود در غذای و یا اب الوده رخ میدهد.در کشور امریکا ژیاردیا شایع ترین پاتوژنی است که پس از مصرف اب الوده موجب اسهال می گردد.در کشور ه

ای در حال توسعه ، ژیاردیا یکی از شایع ترین دلایل بیماری در کودکان زیر ده سال بوده وشیوعی در حدود 10 تا 15 درصد دارد.در افرادی که بهداشت رارعایت نمی کنند ،عفونت معمولا از طریق مدفوعی دهانی از شخص الوده منتقل میشود.این نوع انتقال بخصوص در کودکان ودر مهد کودک ها مشاهده میشود.عفونت ممکن است از کودکان به والدین نیز منتقل گردد.برخلاف نوزادان عفونت در کودکان بزرگتر ممکن است فاقد علائم باشد. با این حال کودکان الوده فاقد علائم در گسترش بیماری نقش مهمی دارند.
علائم ژیاردیازیس (لامبلیازیس) شامل اسهال حاد ومزمن می باشد.گاهی اوقات نیز کیست بدون علامت خاصی از بدن حذف میشود.دوره نهفته بیماری در حدود 3 تا42 روز است .
عفونت حاد دارای علائم ذیل است:
– شیوع ناگهانی اسهال ابکی( اسهال مکرر زرد رنگ بد بو )
– کاهش اشتها
– تهوع
– لتارژی
– کاهش وزن
– دفع خون و موکوس معمولا مشاهده نمیشود
شایع ترین روشی که تاکنون برای تشخیص ژیاردیازیس استفاده شده است شناسایی کیست در نمونه مدفوع در بررسی میکروسکوپی بوده است . این روش با ید توسط شخص اموزش دیده و مسلط انجام شود تا تشخیص از دست نرود.علاوه بر این ،بیمار مشکوک باید درچندین نوبت مورد بررسی قرلر گیرد زیرا دفع کیست در مدفوع نوسانات زیادی دارد.
روشی که در اینجا معرفی میکنیم یک جایگزین بسیار مناسب برای روش میکروسکوپیک محسوب شده وبه اندازه روش میکروسکوپی نیز حساسیت ودقت دارد. مزایای این روش نسبت به روش میکروسکوپی عبارتند از:

– نیازمند تسلط ومهارت خاص نیست
– سریع وساده است
نیازمند وجود ارگانیسم دست نخورده (کیست یا تروفوزوئیت) در نمونه مدفوع نیست.

اصول آزمایش:

در آزمایش الایزای ژیاردیا یک انتی بادی اختصاصی با روش الایزا مورد استفاده قرار میگیرد بدین ترتیب که انتی بادی بر علیه کیست یا تروفوزوئیت ژیاردیا در میکروپلیت شده و انتی بادی هایی که با پراکسیداز کونژوگه شده اند اضافه میشوند.سپس پلیت ها در دمای اتاق (20 تا 25 درجه) انکوبه میشوند. در صورت وجود ژیاردیا درنمونه بیمارکمپلکسی از ژیاردیا ،انتی بادی اختصاصی و انتی بادی ساکن شکل میگیرد.در روند شستشو انتی بادی های نشاندار شده با نزیم که اتصال ایجاد نکرده اند شسته میشوند.پس از اضافه کردن سوبسترا، انزیم های متصل شده به ژیاردیا موجب تغیر رنگ محلول موجود در خانه های میکروپلیت از بیرنگ به ابی میشوند.با اضافه کردن معرف توقف رنگ خانه ها از ابی به زرد تغییر می یابد. شدت رنگ به غلضت انتی ژن های ژیاردیا که در نمونه وجود دارند بستگی دارد

محدودیت های آزمایش:
آزمایش الایزا ژیاردیا انتی ژنهای ژیاردیا را در مدفوع شناسایی میکند و نسبتی بین این روش وشدت علائم بالینی وجود ندارد.نتایج بدست امده همواره باید با توجه به وضعیت بالینی بیمار تفسیر شوند.
نتیجه مثبت در این آزمایش وجود سایر عوامل بیماریزا را منتفی نمی سازد.نتیجه منفی نیز ژیاردیازیس را به طور کامل رد نمی کند زیرا ممکن است تعداد انگلها در نمونه کافی نباشد یا مقدار انتی ژن موجود در نمونه بسیار ناچیز باشد. اگر نتیجه تست منفی شود و بیمار دچار کم خونی بوده ویا مشکوک به ژیاردیازیس است یک نمونه مدفوع دیگر از بیمار باید مورد بررسی قرار گیرد.نتیجه تست درصورتیکه توزیع انگل در نمونه مدفوع ناهمگون باشد ممکن است مبهم ویا نامشخص باشد .در این مورد باید از همان نمونه مدفوع سوسپانسیون دیگری تهیه شده مورد بررسی قرار گیرد.
کیفیت آزمایش
در بررسی های بالینی این آزمایش بر روی 276 نمونه مدفوع انجام شد.این بررسی در کشور المان وبر روی بیمارانی انجام شده که به نقاط مختلف سفر کرده بودند و دارای علائم مشکوک به ژیاردیازیس بودند.تمام نمونه ها باروش میکروسکٍوپی مورد ارزیابی قرار گرفتند.هر نمونه به مدت ده دقیقه توسط دو فرد مسلط مورد ارزیابی قرار گرفت.نمونه ها همچنین با استفاده از آزمایش الایزا .نیز مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج بدین ترتیب بودند:

این روش 100 درصد برای ژیاردیا اختصاصی بوده ودر بررسی های متعدد هیچ موردواکنش متقاطع گزارش نشده است.تعدادی ازمیکرو ارگانیسم هایی(جدول2) ، تخمهای کرمها وکیست انگلها(جدول3) که با این آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفته اند به همراه نتایج حاصله در ذیل ذکر شده اند.

کشت خالص ژیاردیا لامبلیا از نمونه های مختلف مدفوع
مقدمه
ژیاردیازیس یکی از مشکلات بهداشتی دنیا و از جمله ایران است. برای تعیین خصوصیات بیوشیمیایی، بیولوژیکی، تفکیک سوش ها و گونه های مختلف، کشت خ در دنیا نگذشته است، هدف از این تحقیق کشت خالص و تولید انبوه ژیاردیا لامبلیا برای اولین بار در اصفهان بوده است.
روشها
در این بررسی کیستهای ژیاردیا لامبلیا از پنجاه نمونه مدفوع به روش شناورسازی سوکروز چهار لایه ای جمع آوری و به محلول القاکننده منتقل گردید، سپس در محیط کشت TYI-S-33 تغییر یافته قرار گرفت و پس از خارج شدن تروفوزوییت از کیست و تکثیر انگل، کشتهای مکرر و خالص انجام شد.
نتایج
از بین 50 نمونه حاوی کیست در 40 نمونه (80 درصد) خروج تروفوزوییت از کیست مشاهده گردید. در 22 نمونه (55 درصد) از 40 نمونه مذکور، کشت مکرر و خالص به دست آمد. نتایج نشان دادند تعداد انگل در محیط کشت تقریبا هر 13 ساعت دو برابر شده و حداکثر تعداد انگل بین روزهای سوم و چهارم کشت است.
بحث
سرعت تکثیر مناسب انگل در محیط کشت و به حداکثر رسیدن رشد در مدت زمان قابل قبول، امکان کاربرد روش فوق را به طور وسیع فراهم آورده است. سیستیین و اسیداسکوربیک موجود در محلول القاکننده احتمالا در خروج تروفوزوییت از کیست نقش داشته است. کشت مکرر و خالص سازی نمونه ها نشان دهنده امکانات زیست

ی مناسب برای انگل در شرایط آزمایشگاه بوده که در مقایسه با سایر تحقیقات نتایج بهتری را نشان می دهد. افزایش کارآیی کشت می تواند به دلیل کاهش مقدار صفرای گاوی یا تفاوت سوش های انگل باشد.

 

 

کلمات کلیدی :